Gerda Blees, Wij zijn licht – Podium
Gerda Blees (c) Buffel
‘Wij zijn de plaats delict. Nog niet zo lang geleden waren we gewoon een huis (…)’
Er ligt een lijk, niet in de kast, maar zomaar midden in de kamer, op een luchtbed. Het is een uitgemergeld lijk, van honger gestorven in ons land, waar de etenswaren uit de schappen puilen. Wat is er hier gebeurd? In een vernuftige en hoogst originele compositie schrijft debutante Gerda Blees over een woongroep die samen honger, dorst, ziekte en zelfs de dood tracht te overwinnen. Zij geeft hiervoor het woord aan de dingen: het versmade dagelijks brood, een paar sokken, een sapcentrifuge en het wereldwijde web. En aan omstandigheden en al dat niet toevallige passanten, de buren, de raadsvrouw, een sinaasappelgeur… Uit deze bijzondere, consequente, consistente omweg groeit een prachtig, bezield, rijk en actueel portret van wat mensen zoeken die de wetenschap afwijzen, van wat mensen zichzelf aan kunnen doen, om maar samen te blijven, een kudde te zijn, een groep, een ‘wij’. In het licht. Of in het donker.
Luister hier naar de podcast “Wij zijn licht”
