Met Mijn tweede huid heeft Erwin Mortier een boeiende, fragmentarisch opgebouwde ontwikkelingsroman geschreven. Het verhaal bestaat uit drie ongelijke, chronologisch geordende delen. In geen van die ontwikkelingsfasen echter is er voor de hoofdpersoon een andere rol weggelegd dan die van schuchter en passief, zij het vaak scherp waarnemend toeschouwer, aan wie het leven dreigt voorbij te gaan.
Het eerste deel is, net als Mortiers debuutroman Marcel, geschreven vanuit het perspectief van de jonge, onervaren, naïeve hoofdpersoon. Van meet af aan zitten er barsten in de paradijselijke ervaring van huiselijke geborgenheid die de jeugd van de kleine Anton kenmerkt. De geliefde oom Michel overlijdt plotseling, het pesterige neefje Roland terroriseert zijn omgeving, en zo meer.
Het tweede deel, het uitvoerigste, beslaat zowat de helft van het boek. Het schetst de ontwikkeling van Anton grosso modo van zijn twaalfde tot zijn veertiende jaar. De bescherming die de beslotenheid van het ouderhuis bood, wordt vervangen door de gevangenschap van de school. De uitstekende relatie van Anton met zijn vader komt onder zware druk te staan. De bewonderende genegenheid voor de oudere neef blijft onbeantwoord en wordt gaandeweg vervangen door de liefde voor klasgenoot Willem.
Het derde en laatste deel speelt zich weer enkele jaren later af, wanneer Anton op zijn negentiende naar de universiteit trekt. Het ouderlijk huis op het platteland wordt verlaten en Willem laat het leven in een verkeersongeval, waarna de vader weer vol genegenheid en begrip ten tonele verschijnt.
Mijn tweede huid behandelt het verschijnsel van de groeipijnen die met de volwassenwording gepaard gaan. Het doet dat op een bijzonder suggestieve wijze en in een trefzekere taal, die een poëtische toon uitmuntend weet te verbinden met een uiterste economie van de middelen. Met de familieproblematiek, gesymboliseerd in het ouderhuis, wordt de ambivalente positie van de hoofdpersoon – tussen individu en gemeenschap, binnen- en buitenwereld, eigen en vreemd, stad en platteland, natuur en cultuur…- treffend in beeld gebracht.
