Nessun problema – geen probleem. Met deze woorden probeert de hoofdpersoon in Teatro Olimpico, de hilarische roman van Kees ’t Hart, telkens het drama te bezweren dat zich langzaam maar zeker ontvouwt: twee Nederlandse theatermakers, Hein en Kees, willen hun droom realiseren: op uitnodiging van enkele Italiaanse collega’s gaan ze hun toneelstuk Rousseau opvoeren in het mooie Teatro Olimpico van de beroemde zestiende-eeuwse architect Palladio in Vicenza. Ze reizen daadwerkelijk af naar Italië, maar hun prestigieuze plan loopt totaal uit de hand – werkelijk alles wat mis kan gaan, loopt mis. Grootste pijnpunt is dat de Italianen de tekst van het toneelstuk zodanig aanpassen dat het een tegengestelde strekking krijgt. Hein en Kees zetten zich scherp af tegen het absurdistische toneel van Beckett, maar uiteindelijk krijgt Rousseau tot hun grote ellende zelf Beckett-achtige trekken. Omdat ze geld willen besparen slapen ze op de camping en om een deel van de uit de pan rijzende kosten te dekken besluiten ze een bijrol te spelen in wat al snel een pornofilm blijkt te zijn – opnieuw een uiterst geestig intermezzo.
Het is een originele vondst dat ‘t Hart – ook in deze roman weer een begenadigd stilist – het relaas verpakt heeft als een verslag achteraf, waarin Kees ten behoeve van de subsidieverstrekker een gedetailleerd overzicht geeft van de ontwikkelingen: een aaneenrijging van foute beslissingen en misverstanden. De roman is opgebouwd uit tegenstellingen: het teatro staat tegenover de camping, de torenhoge ambities van het tweetal staan tegenover hun knullige optreden – ze lopen in elke val. De toon van het verslag is droog, maar doorspekt met uitspraken over het toneel, korte emotionele uitlatingen, onbenullige bekentenissen en zakelijke uitlatingen aan het adres van de subsidiërende instantie.
Alles gaat mis en de lezer ziet het aankomen, maar dat verhindert niet dat het boek een meeslepende pageturner is. Teatro Olimpico kan gelezen worden als een geslaagde satire over de bureaucratie van het hedendaags subsidiestelsel en is een slapstickroman die uniek is in de Nederlandse literatuur.
